Arjen lubach relatie; Martine de Jong, de vaste partner van Arjen de Jong, is zelden in het openbaar te zien. Ze zijn al zes jaar aan het daten, maar ze worden zelden samen in het openbaar gezien. Ik heb niet eens een foto van haar gemaakt. Haar verjaardag is echter een goed excuus om een romantische foto van jou en haar samen te maken. Terwijl hij een foto vasthoudt van zichzelf met zijn vriendin en hun hond, maakt Feli, de gastheer, een grapje.
Martine de Jong is al heel lang de vriendin van Arjen Lubach. Martine is geboren in 1975, wat haar op het moment van schrijven 45 jaar maakt. Het zou een heel andere show zijn geweest als Martine niet zo slim en fantasierijk was geweest. Ondanks dat Arjen Lubach de ster van de show was, was Arjens vriendin ook de art director en de auteur van de show. De Volkskrant is een van de plekken waar ze schrijft. Als bonus vlogt de vrouw en kan ze heel goed tekenen met een pen.
Ondanks dat Martine twee kinderen had uit een eerdere relatie, lijken ze erg blij te zijn met Arjan. Ze zijn een heel gelukkig stel sinds 2015, toen ze erachter kwamen dat ze een stel waren en getrouwd waren. Zoals met veel beroemdheden, wil Arjen niet alle informatie over zijn relatie verkopen, maar Martine’s Instagram-account is openbaar. Als we op deze manier naar hun liefdesleven kijken, kunnen we een idee krijgen van hoe ze zich voelen.
Roeren
Iedereen die zei dat Arjen Lubach op zijn veertigste zou trouwen en een gezin zou stichten, werd uitgelachen door de tv-ster. Hij veranderde zijn leven vanwege zijn liefde voor Martine.
Ik had er nooit aan gedacht om een eigen gezin te hebben.
Arjen Lubach ziet zichzelf niet als vader of echtgenoot omdat hij dat niet wil zijn. De 41-jarige gastheer en Martine de Jong, moeder van twee kinderen, hebben een band die hem heeft geholpen zijn baan te behouden. “Het was nooit mijn doel”, zegt Arjen in zijn nieuwe boek Stoorzender (Stoorman).
Mijn toekomst was leeg en vol kansen om een volkomen onverantwoordelijk leven te leiden, waardoor ik na mijn dood alleen maar een soort van romantische rouw zou hebben, wat een begrafenis zou zijn met veel mensen onder zware paraplu’s, die allemaal dachten dat ze waren de belangrijkste. Dit soort rouw, hoewel hartverscheurend, helpt ook om een leven te beëindigen dat werd afgebroken.
Het kan niet weggeblazen worden.
Het was in 2015 dat Arjen verliefd werd op Martine en alles veranderde ten goede. Zijn memoires zegt dat “het nooit mijn doel was om van iets meer te houden dan van mezelf.” Om narcisme te verdoven, wist ik dat het krijgen van kinderen de beste manier is om het snel te doen. Ik ben niet dapper genoeg om een roekeloos leven te leiden, dus ben ik op de middenweg gebleven, in een soort opvangcentrum.
Die roekeloze storm komt misschien ooit weer, maar nu ik kinderen om me heen heb, zal ik niet lang meer kunnen vluchten. Arjens toekomstbeeld moest veranderd worden omdat hij nu een zoon en een dochter had. Het zijn misschien niet mijn kinderen, maar ik moet een deel van de schuld op mij nemen. Ik heb honger, neem een banaan; Ik heb geen honger, neem een banaan; Ik heb geen honger, neem een banaan; dan heb je geen honger. Als ik iets doe dat niet bij mij past, weet ik dat het moeilijk te geloven is. In dit geval ben ik niet degene die honger heeft.
Ervaringen in de vroege kinderjaren en op school
22 oktober 1979 was de dag waarop Arjen Henrik Lubach in een ziekenhuis in Nederland beviel van een zoon genaamd Arjen Henrik. Hij werd Arjen Henrik genoemd naar zijn vader. Hij is geboren en getogen in de stad Lutjegast. Hij bleef daar tot hij vijftien jaar oud was.
Om hem op te voeden: zijn vader werkte aan de Rijksuniversiteit Groningen en zijn moeder werkte voor een advocatenkantoor. Toen burgemeester Obbe Norbruis van Schoonebeek en Zuilen leefde van 1895 tot 1970, was Lubach zijn achterkleinzoon. Hij groeide op in Schoonebeek en Zuilen. Hier zijn hij en zijn twee broers opgegroeid. Lubach voelde zich een buitenstaander omdat zijn familie het Gronings dialect niet sprak, waardoor hij moeilijk kon begrijpen wat er in de buurt gebeurde.
Toen hij jonger was, zou hij ‘gecompliceerd’ zijn en een ‘kind dat thuisbleef’. Het feit dat hij werd gepest, betekent niet dat hij zijn jeugd niet als gelukkig beschouwt. Elke persoon in zijn familie was religieus. Zijn kinderen gingen naar een protestantse basisschool genaamd School met de Bijbel (“School met de Bijbel”), baden elke dag, lazen uit de Bijbel (die werd gebruikt om bijna elk probleem op te lossen) en gingen op zondag naar de kerk.
Op 11-jarige leeftijd kreeg Lubachs moeder te horen dat ze borstkanker had. Hij was diepbedroefd door het nieuws. Ze stierf een jaar daarna. Dit is wat er gebeurde toen zijn moeder stierf, waardoor hij sceptischer werd over religie. Hij had een sterke band met haar. Na de lagere school ging hij naar het Maartenscollege in Haren, Nederland, waar hij veel leerde. Omdat zijn vader zijn moeder op haar sterfbed had beloofd dat hij de kinderen religieus zou opvoeden, nam hij de beslissing.
Lubach ontmoette zijn eerste echte liefde toen hij op het Maartenscollege zat. Ze was de inspiratie voor veel van de fictieve personages waarover hij later in zijn leven schreef. aan de universiteit
In de gemeente Groningen ging Lubach Spaans studeren. Hij studeerde af in 2007, en dat deed hij in 2007. Nadat hij van religie was veranderd, kwam hij tot de conclusie dat het bestaan zinloos was, waardoor hij een tijdje in een “existentiële crisis” verkeerde. In de toekomst besloot hij dat hij, om de leegte te vullen die was ontstaan door geen doel te hebben, zijn eigen betekenis zou verzinnen.
Er waren een paar maanden dat Lubach stopte met school. Hij ging werken in Groningen en ging daarna werken op het eiland Vlieland. Daarna ging hij filosofie studeren op hbo-niveau. Het was tijdens zijn tweede jaar op de universiteit dat hij Janine Abbring ontmoette. Hij studeerde ook Zweeds. Om hun eerste hit te schrijven, gingen de twee in een opwelling naar Denemarken en schreven het daar. Het werd een wereldwijde hit.
Schrijven
Mensen die ik ken die mijn moeder kenden (mensen die ik ken die mijn moeder kenden) was de eerste roman van Lubach. Zijn tweede roman, Bastaardsuiker (“Bruine Suiker”), verscheen in april 2008. In maart 2011 bracht Podium Lubach Magnus uit, Lubachs meest recente roman.
De thriller IV, die het jaar daarop werd genomineerd voor de Gouden Strop, werd in 2013 ook door Podium uitgebracht. Daarnaast schrijft hij columns voor CJP, opiniestukken voor NRC Next en film- en theaterscripts. Daarnaast werkt hij voor de VPRO radiozender, schrijft hij voor CJP magazine en schrijft hij voor NRC Next.
Voor radio en tv is Lubach een tekstschrijver die voor zichzelf werkt. Hij heeft geschreven voor shows als Vara Laat, Koppensnellers en De Wereld Draait Door.