Ruben hein ouders; Tijdens de Tweede Wereldoorlog vluchtte Peter Hein (80) met zijn gezin naar Utrecht. Zijn joodse ouders overleefden ook, hoewel ze niet bij hem waren. Hij schreef twee boeken over zijn leven. De vierjarige Peter Hein, het enige kind in het gezin, werd door zijn ouders bij de rest weggehaald. Ook al was hij jong, hij kan zich nog herinneren hoe het was om van plaats naar plaats te verhuizen, hoe ze zich voelden toen ze herenigd werden en hoe antisemitische mensen waren, zelfs nadat de oorlog voorbij was.
“Mijn vader vertelde ons dat als ze ons zouden pakken, we zouden sterven”, zegt Peter Hein. Dat was geen verrassing, aangezien hij Duitsland in 1933 ontvluchtte. Tijdens zijn reis is nu een interessante driedelige documentairereeks gemaakt over zijn unieke familiegeschiedenis. Er is een zeer interessante verdieping over de familie Hein in Utrecht tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Motivatie om te overleven
Tijdens de oorlog gebruikten Paul en Netta Hein hun overlevingsvaardigheden, aandacht, de hulp van Utrechters en veel geluk om door te komen. Mensen die aan het begin van de oorlog met hun zoon Peter in de Utrechtse Wijde Begijnestraat woonden, heetten Paul en Netta Hein. Netta heeft tuberculose, wat betekent dat het gezin de eerste drie jaar niet hoeft te verhuizen omdat ze kunnen blijven waar ze zijn.
Ze moeten in 1943 vertrekken omdat de situatie te slecht is geworden. Paul en Netta Hein brachten hun vierjarige zoontje Peter bij vrienden zodat ze een betere kans hadden om de storm te doorstaan. Peter wist eerst niet dat hij achter zou blijven, en pas later realiseerde hij zich dat zijn ouders er slecht aan toe waren.
“Denk dan hier eens over na: je ziet je kind verdwijnen. En ga je het weer zien? Dat is een van de meest dramatische dingen die de afgelopen jaren zijn gebeurd.
In Schalkwijk vertrekken Paul en Netta alleen om een slaapplaats te zoeken. Vanaf dat moment begint een gevaarlijke tocht door verschillende onderduikadressen in Utrecht. Daarnaast toont de documentairereeks de verdieping van Peter Hein, een jonge jongen. Hij trekt van plaats naar plaats tijdens de oorlog en in die verwarrende en onzekere tijd.
In het vliegtuig wordt op een unieke manier de verdieping van Ruben Heins grootouders en vader verteld. Een groep Utrechters hielp de familie Hein om uit de Tweede Wereldoorlog te komen vanwege hun overlevingsvermogen, bewustzijn en een beetje geluk. Het is een driedelige documentaire genaamd ‘On the Flight’. Het is om 18.20 uur op Omroep MAX op NPO 2 (tijdens Noord-Zuid-Oost-West). Twee weken lang wordt de show vertoond.
Een van de vreemdste verhalen ooit verteld over een joods gezin door Hein
Conflicten kunnen mensen pijn doen, maar het kan ook heel belangrijk zijn. De verdieping van Paul en Netta Hein, maar ook de verhalen van Peter Hein en zijn kinderen laten dit zien. On the Flight is om die reden een must-see. Ook al zijn er vele jaren verstreken, de geschiedenis leeft voort in veel (joodse) huizen.
Netta en Paul Hein hadden een feestje.
Mensen die aan het begin van de oorlog met hun zoon Peter in de Utrechtse Wijde Begijnestraat woonden, heetten Paul en Netta Hein. Netta heeft tuberculose, wat betekent dat het gezin de eerste drie jaar niet hoeft te verhuizen omdat ze kunnen blijven waar ze zijn. Ze moeten in 1943 vertrekken omdat de situatie te slecht is geworden. Paul en Netta Hein brachten hun vierjarige zoontje Peter bij vrienden zodat ze een betere kans hadden om de storm te doorstaan. Ze gaan op eigen gelegenheid op zoek naar een onderduikadres in Schalkwijk.
Angstaanjagende tour door de verborgen plekjes van Utrecht.
Vanaf dat moment begint een gevaarlijke tocht door verschillende onderduikadressen in Utrecht. Tijdens deze reis wisten de Heins meerdere malen aan de Duitsers te ontkomen. Men weet niet dat hun zoon Peter snel naar een onbekende ‘tante’ Cor wordt gestuurd, die hem meeneemt naar Beverwijk in Noord-Holland.
Het was Peter Hein die dat zei.
Op de vlucht vertelt ook de verdieping van Peter Hein, een jonge jongen. Tijdens de oorlog trekt hij van plaats naar plaats en die onzekere en verwarrende tijd heeft zijn sporen op hem achtergelaten. Peter is erg depressief als hij 50 is. Wist je dat Peter Hein ook veel boeken schreef over de jaren voor en na de Tweede Wereldoorlog?
Zo schreef hij The Sixth Year, dat gaat over zijn leven als joods kind in het jaar na de oorlog. De jaren na de oorlog zijn net zo zwaar. Familieleden zijn overleden, er is geen geld en het leven moet opnieuw beginnen. Zijn ouders hebben niet eens meer een hechte band met hem.
Zijn vader is zanger.
Het zijn: David, Eva en Ruben. Hij is getrouwd. Peter, de vader van de drie kinderen, heeft een familiebijeenkomst met hen. Ze vertellen over hun jeugd en hoe de oorlog hun leven heeft gevormd. Ruben Hein is een zanger en muzikant die in 2018 Wie is de Mol won. Hij maakte de muziek van de documentaire zelf.
Onderwijs en jeugd zijn twee zaken die hand in hand gaan.
In Gelderland is Ruben Hein geboren. Na de lagere school ging hij studeren aan het IKC Pius X. Daarna ging hij naar het Stedelijk Gymnasium in Nijmegen. Afgestudeerd hoge sc
hool, en ging daarna jazzpiano studeren aan het Conservatorium van Amsterdam. In 2008 studeerde hij af met een graad in jazzpiano.
Het briefje heet ‘Bleu’.
Toen Hans Teeuwen een band had, was Hein lid. Pete Philly en Perquisite zaten ook bij hem in de band. Hij werd tweede in het Nederlands Jazz Vocalisten Concours.
In de zomer van 2010 tekende Hein een deal met het jazzlabel Blue Note. Hij maakte zijn eerste album, Loose Fit, in Malmö’s Gula Studios met de hulp van producers Stefan Kruger (Zuco 103) en Fons Merkies. In 2010 kwam het album uit op 29 oktober 2010. De eerste single, “Elephants”, werd uitgebracht op 20 augustus 2010. Dit was om mensen hier enthousiast over te maken.
Daarna trok hij het hele land door met zijn eigen muziek en trad hij op op zowel nationale als internationale festivals. Deze festivals waren onder meer het North Sea Jazz Festival, Eurosonic Noorderslag en het Java Jazz Festival in Jakarta, Indonesië, dat plaatsvond in Indonesië.
Toen Ruben Hein in mei 2011 naar een concert ging ter ere van Bill Withers’ 40 jaar in de muziekbusiness, ontmoette hij een van zijn grootste invloeden, Bill Withers. De mensen in Theater Carré waren erg enthousiast toen Hein zijn nummer Ain’t No Sunshine speelde voor Withers en een volle zaal. Later zei Hein dat dit “een van de meest verbazingwekkende tijden van mijn leven” was.
Jonathan Jeremiah en het Metropole Orkest, onder leiding van Jules Buckley, speelden in oktober 2011 in een uitverkocht Carré. Ruben Hein Live is een live-album van deze show. Ook speelde Hein in december 2011 met Oleta Adams en het Koninklijk Concertgebouworkest in het Concertgebouw in Amsterdam, dat in Amsterdam is.
Het kwam uit in 2012 en heette Revisited. Tijdens deze plaat is Hein vaker te horen als pianist. Sommige nummers van Loose Fit worden gezongen, maar niet erg goed. Ze worden gezongen, maar niet erg goed. Het album kwam tot stand met hulp van drummer Joost Patocka en bassist Ernst Glerum.
In 2011 werd Hein genomineerd voor twee 3FM Awards, voor Beste Zanger en Beste Nieuwkomer, die hij beide won. Een andere prijs waarvoor hij genomineerd was, was de Edison Publieksprijs. In 2012 won hij een Radio 6 Award voor de beste soulsong en werd hij genomineerd voor nog een Edison Award, dit keer voor de beste live-cd in jazzzang. Radio 6 gaf hem in 2013 een prijs voor Beste Man.
Edison en Hopscotch zijn twee van de mensen die dit hebben gemaakt.
Hopscotch, zijn vierde album, kwam uit op 29 maart 2013. Hij maakte dit album met Beans and Fatback in de Electric Monkey Studios in Amsterdam, waar hij ook enkele nummers op schreef. Op deze plaat speelt Jesse van Ruller gitaar, Hugo den Oudsten bas en Bram Hakkens drumt (drums). FOLLOW ME BY MORNING was het eerste nummer van het album. Het kwam uit op 5 maart 2013. In 2013 won hij de Edison Publieksprijs voor dit album, wat hij deed voor dit album in 2013.
Hein werd in juni 2013 beroemd door zijn muzikale bijdrage aan het tv-programma Linda’s Zomerweek. Hij speelde de favoriete liedjes van Linda’s gasten. In 2014 kwam hij terug naar de show, dit keer met gitarist Paul Willemsen.